Czego oczekujesz od swojego dziecka?

„Mój brat był najlepszym tenisistą w województwie, a ja byłem ok. 15-20 miejsca w rankingu i tata nigdy nie był ze mnie zadowolony.” „Miałam same czwórki i piątki w szkole, ale tata nie cieszył się z niczego poza szóstkami”. A ty, czego oczekujesz od swoich dzieci?

Niejeden rodzic ma wysokie oczekiwania, a jego dzieci wciąż toczą ciężką walkę, by im sprostać i poczuć się docenianymi oraz akceptowanymi. Taki rodzic, któremu ciągle mało, któremu nigdy nie wystarcza, nieświadomie sygnalizuje, że jego miłość nie jest bezwarunkowa.

I choć w rzeczywistości mogą być naprawdę dumni z dzieci, czasami nie potrafią tego po prostu wyrazić. Czują, że zawsze muszą dodać jakąś instrukcję na przyszłość: „To było świetne synu, ale następnym razem zrób jeszcze to i tamto”. A dzieci czują, że w tej miłości jest jakiś kruczek.

Oczekiwania, które nie niszczą…

Oczekiwania mogą jednak motywować dzieci do osiągania wielkich rzeczy. Oto kilka sugestii dla ciebie, jak dobrze wykorzystywać oczekiwania:

Po pierwsze – wypisz na kartce oczekiwania, jakie masz wobec dziecka jeśli chodzi o szkołę, sport, zachowanie i inne. Spójrz na nie tak obiektywnie, jak tylko potrafisz i zapytaj siebie: czy to realistyczne wymaganie? Czy nie jest zbyt proste lub zbyt trudne? A potem zadaj sobie pytanie najtrudniejsze: czy moje dziecko myśli, że musi to zrobić, by zasłużyć na moją miłość?
Po drugie – wyrażaj swoje oczekiwania w sposób pozytywny. Zamiast dawać do zrozumienia: „Musisz to zrobić…”, powiedz dziecku lepiej: „Możesz to zrobić”.

KURSY ONLINE:

Zrelaksowana Mama
Jasna, zwarta, praktyczna, mądra i nowoczesna pomoc w wychowaniu dzieci
Sprawdź!

Po trzecie – bądź świadom, jakie są mocne i słabe strony twojego dziecka, czym się interesuje, o czym marzy. Jednym z największych grzechów rodziców jest dopasowywanie dziecka do własnej wizji, zamiast pomaganie mu w odkryciu, kim naprawdę jest i do czego jest stworzone. Wiedza na temat zdolności dziecka pozwoli ci uniknąć tego błędu.
Po czwarte – sam bądź wzorem. Jeśli ty prezentujesz zachowania, których oczekujesz od dzieci, ograniczenia i wymagania jakie im stawiasz, stają się sensowniejsze. Dzieci wiedzą wówczas, że jeśli ustalasz zasady, to sam według nich postępujesz.
Po piąte – kochaj dziecko niezależnie od wszystkiego. Dziecko doceniane i akceptowane za to, kim jest, niezależnie od wyników, będzie odczuwało nie ciągłą presję, lecz wolność. Zyska szacunek do siebie i dość pewności siebie, by wciąż się rozwijać.