Choroba afektywna dwubiegunowa (ChAD) to schorzenie psychiczne. To choroba depresyjno-maniakalna, której dwubiegunowość polega na wymienności stanów psychicznego przygnębienia oraz euforii. Stany te są odczuwane wyjątkowo silnie. Jej niekontrolowany przebieg może być bardzo niebezpieczny dla nieświadomego chorującego. Niestety, trudno jest ją wykryć, gdyż może przybierać różne postaci, charakteryzując się bardzo różnymi objawami. Bywa też mylona z depresją.
Jakie są objawy choroby dwubiegunowej?
W takim razie jakie objawy zauważone u siebie lub u bliskich powinny nas zaalarmować? Głównym sygnałem, że pacjent może cierpieć na chorobę dwubiegunową jest bardzo mocne odczuwanie zmiennych nastrojów. Mogą one następować bezpośrednio po sobie na przestrzeni kilku miesięcy, będąc przedzielone okresem remisji, ale mogą też zmieniać się płynnie jedno w drugie.
W każdym razie okres depresji charakteryzuje się: napadami lęku, brakiem wiary w siebie, niechęcią do innych ludzi oraz do wychodzenia z domu, dużą sennością, problemami z koncentracją, a nawet myślami samobójczymi. Z kolei okres manii to między innymi czas zmagania się z: zbyt dużą ilością energii, skłonność do szybkiego denerwowania się i agresji, szukaniem sposobów na to, by tę energię rozładować, przekonaniem o nieomylności, nie braniem pod uwagę możliwości porażki, podejmowaniem ryzykownych zachowań: braniem kredytów czy podejmowaniem nieprzemyślanej aktywności seksualnej.
Jakie mogą być przyczyny choroby dwubiegunowej?
Jak to bardzo często bywa w przypadku chorób psychicznych – wciąż nie do końca dokładnie wiadomo, jakie są przyczyny wystąpienia tej ciężkiej choroby. Przeprowadzone badania wskazują jednak, że podłoże tej choroby jest genetyczne. Fakt wystąpienia tej choroby wśród krewnych automatycznie podnosi ryzyko wystąpienia ChAD-u. Nie można ignorować faktu, że objawy choroby afektywnej dwubiegunowej często pojawiają się po doświadczeniu stresującego lub traumatycznego wydarzenia w życiu. Przeżycie takich wydarzeń, jak niespodziewana śmierć kogoś bliskiego czy spowodowanie wypadku, automatycznie przekłada się na większą podatność na wystąpienie epizodu choroby dwubiegunowej.
Jak się leczy chorobę dwubiegunową?
W leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej wykorzystuje się farmakoterapię. Psychiatrzy, po rozpatrzeniu objawów oraz historii choroby, mogą przepisać stabilizatory nastroju lub leki przeciwpsychotyczne. Jeżeli choroba dwubiegunowa objawia się też innymi zaburzeniami, jak np. stanami lękowymi – wtedy lekarz może przepisać leki łagodzące objawy. Dodatkowo mocno odczuwana depresja również będzie wymagała podania leków przeciwdepresyjnych, ale zawsze w połączeniu z lekami, które zapobiegną z kolei ewentualnemu wystąpieniu manii. Przydatna dla pacjentów może być również psychoterapia – pomoże ona wyprowadzić chorującego na prostą, a po uzyskaniu okresu remisji – pokaże, jak utrzymać ten stan. To bardzo ważne, by w okresach bez odczuwalnych objawów nie bagatelizować choroby. Jest ona bowiem niemożliwa do całkowitego wyleczenia – może powrócić w każdym momencie życia, a nieleczona może prowadzić do targnięcia się na życie.