Może się zdarzyć, że popełnisz błąd, który skrzywdzi twoje dziecko. Każdemu może się zdarzyć. Jednak to, co potem zrobisz, może być najważniejszą rzeczą w życiu twojego dziecka. I tu już nie ma miejsca ani na dumę, ani na uniki. Musisz przeprosić.

– Marku, powiedz mi prawdę.
Był letni, gorący dzień, a ja zostałem poproszony o rozwiązanie kolejnego rodzinnego problemu. Ktoś nabroił i musi ponieść konsekwencje. Mój syn patrzył na mnie z oburzeniem.
– Marku, mówisz prawdę?
– Tak, tato. Najprawdziwszą.
Wiedziałem, że jeśli będę przyglądał mu się wystarczająco długo, w końcu się przyzna. Jednak tamtego dnia jego twarz była niewzruszona. Dlatego… postanowiłem zaryzykować.
– Nie, Marku. Nie wierzę ci.

Gdy dawałem mu karę, nie wykazywał żadnej skruchy. Kilka minut później dowiedziałem się od któregoś z dzieciaków z podwórka, że Marek rzeczywiście mówił prawdę. Źle go oceniłem i niesprawiedliwie ukarałem. Pomyliłem się…

KURSY ONLINE:
samodzielne-rodzicielstwoZrelaksowana Mama
Jasna, zwarta, praktyczna, mądra i nowoczesna pomoc w wychowaniu dzieci
Sprawdź!

Chyba nie ma nic trudniejszego dla ojca, niż przyznanie się do błędu. W takiej chwili możesz zrobić tylko jedno: wrócić do dziecka, wyrazić skruchę i poprosić o wybaczenie. Będziesz czuł się upokorzony, będzie ci głupio, dziwnie, niezręcznie, ale pamiętaj, że to jest jedna z najważniejszych rzeczy, które możesz zrobić jako ojciec. W takich właśnie chwilach kształtujesz charakter swojego dziecka.

Prosząc dziecko o wybaczenie, uczysz je, że wszystkie relacje międzyludzkie są oparte na dawaniu i braniu. Pokazujesz, że reguły dotyczące nagradzania i karania nie są przypadkowe i że ty również ich przestrzegasz. Przyznając się do błędu i prosząc o wybaczenie, pokazujesz dziecku, że w układzie między tobą a nim, odzyskanie zaufania jest dla ciebie ważniejsze od własnej dumy.

Jest coś jeszcze. Pomyśl, jaką ulgę poczuje twoje dziecko. Zostało niesprawiedliwie ukarane, ale ty nie zlekceważyłeś jego uczuć. Nie powiedziałeś: „Widzisz, w życiu nie ma sprawiedliwości”, oczekując, że dziecko to zrozumie. Poprosiłeś je o wybaczenie, pokazując mu w ten sposób, że jest dla ciebie ważne. Niesprawiedliwie ucierpiało, a ty chcesz to naprawić.

Jak przepraszać dziecko?

Wielu ojców ma opory przed przepraszaniem dzieci, obawiając się, że stracą w jego oczach autorytet. Tymczasem twoje dziecko doskonale orientuje się, kiedy próbujesz nim manipulować lub okłamywać w sytuacji, gdy nie masz racji. Przyznaj się do błędu, przeproś i pokaż, że taka postawa nie jest oznaką porażki lecz odpowiedzialności za swoje błędy.

Przepraszać też trzeba umieć, szczególnie dzieci. Oto kilka wskazówek, jak zrobić to właściwie:

  • Powiedz dziecku wyraźnie, za co je przepraszasz. To ważne, aby zrozumiało, co się stało (bo przepraszasz nie po to, by uspokoić twoje sumienie, ale by dziecko ci wybaczyło.
  • Twoje przeprosiny muszą być szczere. Nie unoś się emocjami, nie użalaj nad sobą lub dzieckiem, ale usiądź z nim spokojnie na kanapie i wyjaśnij, że żałujesz popełnionego błędu.
  • Pamiętaj o konsekwencji – jeśli raz przeprosiłeś za swój błąd, to kiedy znów zdarzy ci się go popełnić, musisz także przeprosić.

Zadaj dziecku pytanie „Dlaczego…?”.

Kiedy twoje dziecko zawiniło, pozwól mu się wytłumaczyć. Unikniesz w ten sposób ryzyka popełnienia błędu. Mając więcej informacji na temat zdarzenia podejmiesz decyzję nieopartą na emocjach i ogólnych przesłankach.

 

Autor: Juliusz Strykowski, Brunon Nowakowski

Facet po 40