Czy jesteś złym rodzicem? Sprawdź, czy robisz te rzeczy

To, czy jesteśmy złymi czy dobrymi rodzicami oceniają inni na podstawie tego, jak zachowuje się nasze dziecko. Nie od dziś wiadomo, że dzieci uczą się przez obserwację i naśladownictwo, a rodzice to jego pierwszy wzorzec. Zastanawiasz się więc czasem, jak zachowujesz się w obecności dziecka?

Jesteśmy pierwszymi nauczycielami dziecka, to co w nas zobaczą i czego nauczą się od nas wpłynie na całe ich życie. Nasza postawa i wartości, którymi się kierujemy – to wszystko przekazujemy dziecku od pierwszych dni. To, czym kierujemy się w życiu, nasz sposób postępowania i odnoszenia się do innych będzie stanowić podstawę funkcjonowania naszego dziecka w późniejszym życiu, dlatego bycie dobrym rodzicem jest tak ważne.

Co więc świadczy o tym, że jesteś dobrym lub złym rodzicem?

Człowiek uczy się na błędach… ale niekoniecznie swoich! Spójrz w przeszłość i spróbuj ocenić, w jakim stopniu twoje obecne życie opiera się na tym, czego sam nauczyłeś się od rodziców lub jak zachowania rodziców z czasów twojego dzieciństwa wpłynęły na twój charakter i postawę. Jako dorosły człowiek przeanalizuj wzorce, na jakie byłeś wystawiony i zastanów się, czy warto je powielać. Bycie dobrym rodzicem to naprawdę ogromne wyzwanie, zwłaszcza kiedy jesteś nowicjuszem i dopiero uczysz się tej nowej roli. Warto więc wiedzieć, czego się wystrzegać.

7 rzeczy, które cechują dobrego rodzica

• Nie zaniedbuj

Dziecko pragnie bliskości. Chce być kochane i chciane, szuka kontaktu. Baw się z dzieckiem, włączaj je do codziennych aktywności, nie wykluczaj z życia rodziny, poświęcaj mu czas. Dzisiejsi rodzice czytają książki i oglądają programy o dobrym rodzicielstwie, a w tym czasie ich dzieci same bawią się w pokoju lub siedzą przed telewizorem. Nikomu nie wyjdzie to na dobre. Nie zaniedbuj więc dziecka, wsłuchuj się w jego potrzeby. W przeciwnym razie wykształcisz w nim poczucie bycia niepotrzebnym ciężarem. W przyszłości dorosły człowiek może mieć zaniżone poczucie wartości i związane z tym problemy psychologiczne.

• Nie znęcaj się

Nie mam tu na myśli znęcania się fizycznego – ta sprawa jest chyba oczywista. Jednak bycie ofiarą znęcania się werbalnego – obrażania, wyzywania, znieważania, tłamszenia – jest równie krzywdzące i pozostawia trwałe ślady na psychice. Dziecko traci wiarę w siebie i rozwija w sobie kompleks niższości. Każdy rodzic przeżywa frustracje – to zrozumiałe. Mamy swoje problemy w pracy, czasem w związku, i zdarza się, że nie panujemy nad sobą w stresujących sytuacjach – a dziecko potrafi ich trochę dostarczyć… Konieczne jest jednak, aby w każdej sytuacji uważać na słowa i zachowania.

• Nie faworyzuj

Włos staje na głowie na widok reklamy, w której mama z córką gotują obiad, a ojciec z synem czekają siedząc na kanapie z tabletem. Będąc rodzicem więcej niż jednego dziecka nie wolno ci żadnego faworyzować, żadnemu pozwalać na więcej, więcej wymagać czy być bardziej pobłażliwym. Żaden członek rodziny nie może czuć się zaniedbywany czy gorszy od drugiego. Jeśli sprzątacie dom, nie proś o pomoc tylko dziewczynki, lub tylko starszego dziecka. Każdy ma prawo i obowiązek uczestniczyć w rodzinnych zajęciach, jedynie zakres zadań może się zmieniać w zależności od wieku i możliwości.

• Nie wybieraj za dziecko

Czy na pewno zawsze wiesz, co będzie najlepsze dla twojego dziecka? Chcesz, żeby grało na pianinie, choć ono zdecydowanie woli kopać piłkę? Jako odpowiedzialny rodzic musisz zawsze dbać o bezpieczeństwo twojego dziecka i robić wszystko, nawet wbrew jego woli, żeby eliminować zagrożenia. Pozwól mu jednak na jego małe życiowe wybory. Nie narzucaj lego, jeśli woli zabawę autkami. Nie kupuj zielonego swetra, jeśli woli niebieski. Narzucając swoją wolę tłamsisz kreatywność i ambicje, uczysz dziecko, że powinno się podporządkowywać innym. Zamiast tego zachęcaj je do wyrażania własnych poglądów, a jeśli się z nimi nie zgadzasz – rozmawiaj.

• Nie spełniaj wszystkich zachcianek

Zmęczony rodzic zgadza się na wszystko, byle dziecko zajęło się sobą i przestało marudzić. W sklepie maluch robi awanturę o zabawkę? Mama kupi, tylko przestań płakać. Czego uczysz swoje dziecko postępując w ten sposób? Że jest pępkiem świata i wszystko mu się należy. Nie rób rzeczy dla świętego spokoju. Najważniejsze to nie dać się dziecku terroryzować, nie ulegać, kiedy wymusza coś płaczem lub krzykiem. Zawsze zachowaj zdrowy rozsądek, nawet kosztem chwilowego “Nienawidzę cię”. Wierz mi, każdy rodzic tam był, każdy przez to przeszedł. Jeśli będziesz silny, wychowasz rozsądnego człowieka.

• Nie bądź nadopiekuńczy

Bądź opiekuńczy, kochający, poświęcaj dziecku czas, ale ustal dla siebie granice. Na placu zabaw nie musisz siedzieć z dzieckiem w piaskownicy, kiedy wokół są inne dzieci, z którymi twoja pociecha może nawiązać interakcję. Nie karm go, kiedy samo potrafi już korzystać ze sztućców. Jeśli ktoś zadaje mu pytanie, daj mu odpowiedzieć, a nie rób tego za niego i daj mu samodzielnie założyć spodnie, choć ma kłopoty z trafieniem do nogawki. Dzięki temu twoje dziecko wyrośnie na niezależną, zaradną osobę, która nie będzie w każdym aspekcie życia polegała na innych.

• Nie okazuj zwątpienia

Ufaj i bądź godny zaufania. Zawsze daj dziecku możliwość wytłumaczenia swojego postępowania. Najgorsze, co możesz zrobić, to pochopnie osądzać bez wysłuchania drugiej strony. Nigdy nie kończ rozmowy słowami „Kłamiesz, nie wierzę ci”. Raczej porozmawiaj o motywach, o konsekwencjach i dlaczego warto mówić prawdę. Z drugiej strony musisz dawać przykład własnym postępowaniem, przyznawać się do winy, pokazywać dziecku, że oszustwo nie jest dobrym wyborem. Dzięki temu wyrośnie ono na dorosłego, który potrafi być odpowiedzialny za swoje czyny.

KURSY ONLINE:

Zrelaksowana Mama
Jasna, zwarta, praktyczna, mądra i nowoczesna pomoc w wychowaniu dzieci
Sprawdź!

Jeśli nie postępujesz zgodnie z powyższymi zasadami, przemyśl jaką krzywdę możesz wyrządzić dziecku i na jakiego dorosłego je wychowujesz. Czasami trzeba się zebrać w sobie, czasem być bardziej wymagającym, a czasem potrafić odpuścić. Rodzicielstwa uczymy się każdego dnia, a każdy dzień jest inny i przynosi nowe problemy i radości. Dopóki więc dziecko jest małe i zależy od ciebie, swoim przykładem ucz je, jak być dobrym, odpowiedzialnym i samodzielnym dorosłym.